همان طور که قبلا توضیح داده شد، چیلر وسیله ای است که از سیستم سرمایشی استفاده کرده تا حرارت را از یک منبع انتقال دهد و دوباره آن را به محیط خارجی پخش کند. این مکانیزم انتقال حرارت، سیستم سرمایش ابتدایی در تولید قدرت و همچنین ساختمان های صنعتی است. این وسیله تنها یک واحد ذخیره اتانول و همچنین شامل المانهایی برای حرکت آب میباشد. پس چیلرها در حقیقت تولیدکننده ی آب خنک هستند که از آن برای تهویه مطبوع در ساختمانها استفاده میشود. تمام ساختمانها مقدار زیادی حرارت ناخواسته تولید کرده، که از منابع معمول آنها میتوان به حرارت خورشیدی جذب شده از شیشه ها و ساکنین، روشنایی ها و وسایل درون خانه اشاره کرد. چیلر یک مبدل حرارتی است که از یک سیکل تبرید برای انتقال حرارت بین دو سیال استفاده میکند. دو نوع اصلی از چیلرها در ساختمان مورد استفاده قرار میگیرد: چیلر هوا خنک و چیلر آب خنک؛ که در ادامه به بحث پیرامون آنها میپردازیم.
تفاوتهای متمایزی بین کندانسور در چیلر هوا خنک و آب خنک وجود دارد. به طور کلی دمای مبرد در کندانسور چیلر هوا خنک توسط هوا، و در کندانسور آب خنک توسط آب کاهش مییابد؛ اما این دو نوع چیلر متفاوت، برای تبادل انرژی به جریان سیال متکی هستند. با این حال، به دلیل اینکه یک سیستم سرمایش وجود دارد، واحدهای چیلر آب خنک کارایی بالاتری را دارند.
چیلر هوا خنک
چیلرهای هوا خنک با کندانسورهایی تجهیز شده اند که از هوای محیط برای کاهش دمای مبرد استفاده میکنند. فن ها نیز برای فرستادن هوا بر روی لوله های حاوی مبرد و سپس دفع حرارت از آن، استفاده میشوند. سپس سیکل، از چرخه آبی که درون یک ساختمان برای فراهم کردن سرمایش پخش شده است، حرارت را دفع میکند. چیلر، در فضای خارجی قرار دارد و بنابراین حرارت میتواند به اتمسفر پخش شود.
این چیلرها در هرجایی که محدودیت منابع آب یا محیط زیستی وجود داشته باشد استفاده می شوند. از آنجایی که در این چیلرها سیستم خنک کننده، ایستگاه های پمپاژ آب چگالشده یا دیگر تجهیزات تهویه مرتبط استفاده نمی شود، هزینه اولیه آنها کمتر از انواع آب خنک میباشد.
چیلر آب خنک
چیلرهای آب خنک از مزیت ظرفیت حرارتی بالای آب برای تسهیل سرمایش مبرد بهره میبرند. مبردی که به طور معمول در سیستم های آب خنک استفاده میشود ترکیبی از آب و گلیکول میباشد که درون تیوب های شبکه به گردش در میآید. هنگامی که مبرد از درون مبدل حرارتی گذر میکند، عمل سرمایش اتفاق میافتد. مبرد گرم شده به برج خنک کننده یا واحد سرمایش بازگشته، و حرارت جذب شده را دفع کرده تا برای سیکل سرمایش بعدی آماده شود. بنابراین دو چرخه آب در این نوع چیلر استفاده می شود؛ یکی برای توزیع سرمایش اطراف ساختمان، و دیگری انتقال حرارت اضافی به محیط بیرونی از طریق برج خنک کننده. عمل پمپاژ برای هر دو چرخه آب اولیه و کندانسور مورد نیاز بوده، و برج خنک کننده تنها قطعه ای است که خارجی میباشد.
اساسا، چیلر آب خنک مقرون به صرفهتر و موثرتر میباشند، اما مصرف آب بالایی دارند. اما مزیت اصلی آب این است که توانایی انتقال حرارت بیشتری نسبت به هوا دارد. کندانسورهای این چیلرها معمولا استوانه ای و پوسته و لوله است. هنگام میعان، مایع به چیلر وارد و از آن خارج میگردد. به دلیل بالا بودن ویژگی های انتقال حرارتی آب، نیروگاه ها معمولا از چیلرهای آب خنک استفاده میکنند.
اگرچه عملکرد هر دو چیلر هوا خنک و آب خنک، دفع حرارت ناخواسته است؛ اما آنها تفاوت های زیادی با یکدیگر دارند. انتخاب اینکه کدامین چیلر مناسب کاربرد صنعتی شما میباشد، به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد، مانند مکانیزم کندانسور چیلر، تفاوت در هزینه های چیلر هوا خنک و آب خنک، ظرفیت های مختلف چیلر، ملاحظات مکانی و محیط زیستی، تفاوت های عملکردی و زیبایی شناختی. گروه دماسازان در این زمینه آماده پاسخگویی به شما به بهترین نحو ممکن میباشد.